Szkolna lektura kojarzy się zwykle z przymusem, niechcianym obowiązkiem, męką „przerabiania” klasyki i wysiłkiem pozbawionym przyjemności. To przekonanie z pewnością nie sprzyja sięganiu po książkę z własnego wyboru. Postanowiłam więc wypowiedzieć wojnę gombrowiczowskiej niemożności i przywrócić najdoskonalszy wynalazek ludzkości do łask. Zdaję sobie sprawę z tego, że proces oswajania literatury może okazać się długi, dlatego przedsięwzięcie zaplanowane jest na cały rok szkolny.

Akcję rozpoczynamy od tego, co najbardziej oczywiste – od wyboru książki. Uczniowie spośród własnych propozycji lub moich podpowiedzi typują jedną powieść, która ma być przez wszystkich przeczytana. Uczestnicy projektu kolejno czytają wybraną pozycję, przekazując sobie książkę (stąd Podaj dalej!) według ustalonego harmonogramu.

Czytający są zobowiązani do tego, żeby opowiedzieć o swoich wrażeniach z lektury na blogu. Nie wymagam napuszonych recenzji czy sprawozdania z oddawania się rytuałowi czytania. Pożądane jest uruchomienie swojej wyobraźni i oddanie się dyktatowi talentu. Czujesz się sprawny w pisaniu? Napisz opowiadanie lub felieton zainspirowane przeczytaną książką, dopisz ciąg dalszy utworu, stwórz wyimaginowany dialog poruszający sprawy opisane w dziele. Wolisz obrazowe formy wyrazu? Zaprojektuj okładkę powieści, przygotuj ilustrację lub komiks, opracuj grafikę. A może bawisz się kamerą? Możesz pokusić się o adaptację wybranej sceny lub nakręcić krótki dokument dotyczący np. recepcji pisarza wśród młodych ludzi. Dozwolone są krzyżówki, łamigłówki i quizy, projekty gier, fotostory i fotomontaże, słowem – liczą się dobre pomysły, śmiałość i zaangażowanie.

Ukazujące się na blogu posty możecie komentować. Zachęcam wszystkich do dyskusji – nie bójcie się wkładać kija w mrowisko, polemizujcie zaciekle i pozwalajcie sobie na wygłaszanie śmiałych poglądów. Pamiętajcie przy tym o kulturze dyskutowania: forum dyskusyjne to nie polski sejm.

Czerwiec to czas podsumowania projektu. Żeby było ciekawiej i nieformalnie, możemy wyjść w plener, by przy ognisku podzielić się swoimi uwagami i emocjami towarzyszącymi czytelniczej przygodzie. A może pokusicie się o turniej literacki? Albo przygotujecie spektakl na motywach przeczytanej powieści? Niech pomysły dyktują wam wyobraźnia, pasja i pragnienie twórczej aktywności.

A oto kryteria oceny projektu:

• samodzielność wykonania pracy, zaangażowanie i czasochłonność

• oryginalność, pomysłowość i kreatywność

• w zależności od rodzaju pracy: poprawność stylistyczna i językowa oraz walory publicystyczne lub artystyczne (formy tekstowe), jakość techniczna oraz walory artystyczno-wizualne (formy pozatekstowe)

Życząc wszystkim zaskakujących odkryć czytelniczych, radości obcowania z książką i twórczego wyżycia się, żywię nadzieję, że śledząc wpisy swoich rówieśników na blogu, zarazicie się pasją czytania –

Iwona Możejko