Powieść José Saramago Miasto ślepców otworzyła mi oczy na świat. Ukazała mi, jak bardzo zmieniają się ludzie w sytuacjach ekstremalnych. Epidemia ślepoty mogła dotknąć wszystkich, choroba nie wybierała. W tej nowej i trudnej sytuacji ludzie stawali się sobie równi. Jednak mimo wszystko szybko powstały różne grupy: tych, którzy byli zdecydowani posunąć się bardzo daleko, by zaspokoić swoje potrzeby, oraz tych, którzy chcieli walczyć o ocalenie godności i człowieczeństwa.
Książka obfituje w sentencje dotyczące świata i ludzi. Jest pełna opisów sposobów walki o przetrwanie oraz zmian ludzkich zachowań pod wpływem pogarszających się warunków życia. Ukazane w niej wydarzenia wyjaśniają, do czego zdolny jest człowiek w obliczu walki o życie. Mimo że wydaje się nam, że nigdy nie dopuścilibyśmy się tak brutalnych czynów, tak naprawdę nie wiemy, jak postąpilibyśmy w ekstremalnej sytuacji.