Książka z dużą ilością, bardzo rozbudowanych wątków. Tematem przewodnim jest tragiczna, niespełniona miłość, którą pragnie pomścić główny bohater Heathcliff. Okazuje się, że ogólnie przyjęte normy XIX wieku, są w stanie rozdzielić prawdziwą miłość. Mężczyzna popada w obłęd, który prowadzi go do przeobrażenia się w mściciela, który sumiennie wypełnia swój demoniczny plan zemsty. Akcja powieści jest bardzo dynamiczna i zawiła. Serdecznie polecam, oraz zachęcam do przeczytania książki Emily Jane Brontë pt ,,Wichrowe Wzgórza" ;)

"Teresa Raquin" to niesamowity dramat. Emil Zola stworzył powieść krótką, lecz niebywale interesującą, intensywną, zatrważającą, smutną oraz przepełnioną przeogromną tragedią. Tytułowa bohaterka -Teresa zakochuje się w mężczyźnie o imieniu Ludwik. Niestety dochodzą do wniosku, że jedyną przeszkodą do ich wiecznego szczęścia jest Kamil, małżonek Teresy. Postanawiają zamordować mężczyznę. Zabójstwo Kamila nie przynosi jednak spokoju. Dawne morderstwo całkowicie zmienia ich życie oraz ich samych. Kochankowie doświadczają paranoi, dręczą ich wyrzuty sumienia oraz mają wrażenie, że prześladuje ich widmo zmarłego. Powieść pokazuje do czego może doprowadzić namiętność, kiedy jest ona sprzeczna z normami etycznymi. Serdecznie polecam książkę, ponieważ jest napisana łatwym i zrozumiałym językiem oraz z każdą następną sceną coraz bardziej zaciekawia czytelnika.

Autorką "Stowarzyszenia Umarłych Poetów" jest N.H. Kleinbaum. Książka opowiada historię pewnej grupy studentów i ich wykładowcy z elitarnej Akademii Welltona. W szkole panują ścisłe zasady, "tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość". Historia jest zaskakująca i czekałem tylko na zakończenie tej znakomitej powiesci. Polecam każdemu który zachwyca się powieścią o szkolnictwie

Książka opowiada o historii grupki uczniów, którzy zostali zainspirowani nauczycielem języka angielskiego. Tworzą stowarzyszenie umarłych poetów polegające na czytaniu wierszy i zabawie. Mimo dyscypliny w szkole i zasadom panującym w niej nie rezygnują. Historia jest ciekawa i przedstawia zmagania studentów w szkole. Zaskakujące zakończenie i polecam, każdemu kto chciałby spojrzeć w inny sposób na szkolnictwo w dawnych latach.

Książka ,,Agnes Grey" autorstwa Anne Bronte opowiada o historii pewnej dziewczyny, która aby polepszyć sytuację finansową rodziny postanawia zostać guwernantką. Opisuje na czym polegała ta praca i pokazuje nam, że wcale nie jest ona taka łatwa jak się wydaje. Znajdziemy tutaj również wątek miłosny. Książkę polecam dla osób którym nie przeszkadza bardzo powolna akcja, nie ma tu niespodziewanych zwrotów akcji, jednak na swój sposób jest ciekawa.

Wehikuł czasu to powieść science fiction. Jest to krótka książka napisana prostym językiem, którą szybko się czyta. Główny bohater Podróżnik w Czasie skonstruował tytułowy wehikuł, którym przenosił się w czasie. Podczas swoich podróży poznaje on dwie rasy ludzkie, które są od siebie różne. Po powrocie opowiada co widział.

Książka Władysława Szpilmana p.t ,,Pianista". Akcja rozgrywa sie w latach 1939-1945. Szpilman opowiada o swoich 6-cio letnich przeżyciach wraz ze swoja rodzina. Wszyscy przeżywali piekło, odbierano cały majątek m.in fortepian Szpilmana. Wybudowanie getta - gdzie mogło zmieścić sie 100tys ludzi, teraz musiało pół miliona. Zaczęły sie wywózki do obozów koncentracyjnych, Szpilmana w ostatniej chwili chwycił żydowski policjant i kazał uciekać jak najdalej stad. Wiedzie samotne zycie, w ciągłym strachu. Mieszkał w różnych kryjówkach gdzie w jednej szukając jedzenia natrafił na niemieckiego oficera, który zaczął go przesłuchiwać i poprosił o zagranie w znajdującym sie obok pomieszczeniu fortepianie, wzruszony postanowił mu pomoc. Gdy wojna sie skończyła, okazało się, że Niemiec, ktory pomógł Szpilmanowi siedzi w rosyjskim obozie koncentracyjnym, niestesty gdy Wladyslaw o tym sie dowiedział było juz za późno. Polecam książkę jest warta przeczytania.

Myszy i ludzie autorstwa Johna Steinbecka to powieść przedstawiająca losy dwojga przyjaciół, którzy chodzą i szukają zarobku. Pomimo przeciwieństw losu starają się znaleźć swoje miejsce w świecie. Głównymi bohaterami są George Milton i Lennie Small. Książka jest krótka i czyta się ją w jeden wieczór. Mimo że historia jest dosyć krótka zapada na długo w pamięć.

Warto dodać że przyjaciele tworzą niejako całość, idealnie do siebie pasują. O jakości dzieła może świadczyć fakt że aż trzy razy ukazała sie jej ekranizacja. Polecam!

"Jesteśmy niczym, czymś naprawdę znikomym: westchnieniem w krótkim trwaniu kawałka skały zagubionego w niewielkim systemie słonecznym w nieobjętej galaktyce." Jest to reportaż opowiadający o głodzie. Capparós postanawia opowiedzieć wszystko o głodzie. Podróżuje, aby rozmawiać z ludżmi, którzy na co dzień borykają się z tym problemem. Odwiedza Niger, Indie, Sudan, Bangladesz i Madagaskar. Jest świadkiem umierających z głodu dzieci i matek z okolic Buenos Aires oraz ofiar śmiecowego jedzenia w Stanach Zjednoczonych. Autor podkreśla, że ten problem nie dotyczy jedynie jednostkę, lecz wszystkich na dosyć wysoką skalę. Rozmawia z politykami, działaczami organizacji pozarządowych, lekarzam oraz z pracownikami giełdy i korporacji. Próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego wśpółczesny świat nie potrafi rozwiązać problem głodu. Dla mnie była to wstrząsająca książka od początku do końca. Moim zdaniem warta przeczytania, ponieważ otwiera umysł na wśpółczesne dylematy oraz trudnośći. Wstrząsa, zaskakuję oraz pobudza do myślenia.